‘Winnen’ is
een novelle uit 2010, een uitgave uit de reeks wablieft (klare taal, goed
verhaal). Het zijn “vlotte boeken in duidelijke taal voor volwassen beginnende
lezers.” Misschien is dat de reden dat
ik deze novelle wat tegen vind vallen.
‘Winnen’ is
een typisch Vlaminck-verhaal. Johans vader is een mislukt wielrenner. Hij keert
na jaren afwezigheid terug in Johans leven. Johan is boekhouder. Hij is
getrouwd met Lena en het stel heeft een kind. De vader is een lompe
alcoholicus. Hij heeft een dikke auto en verdient zijn geld met vage handel.
Vader vindt
dat Johan suf werk doet en dat hij meer kan verdienen op de manier waarop hij
zaken doet. Zowel Johan als Lena zien de
vader liever gaan dan komen. Hij staat altijd onverwacht voor de deur, neemt de
hele ruimte in met zijn praatjes en sigarenrook. Hij geeft zijn kleinkind
aandacht op een manier die de ouders niet prettig vinden.
Dan staat
de politie voor de deur. Johan wordt meegenomen. De arrestatie heeft alles met
zijn vader te maken. Is het een misverstand? De ontknoping volgt in het laatste
hoofdstuk.
Het verhaal
van ‘Winnen’, de sociale kloof tussen vader en zoon en het daarmee
samenhangende onbegrip, heeft Vlaminck vaker vertelt, en beter. Het ontbreekt
echter niet aan mooie zinnen in deze novelle.
“Ik heb
toen ik jong was voor de verkeerde gekozen, zei hij. En dat het makkelijker was
om de Lotto goed in te vullen dan om de juiste vrouw te kiezen. En dat een man
vooral niet mag kiezen voor de vrouw met het de breedste bed. Vervolgens dronk
hij in twee teugen zijn blikje leeg.”
“Hij zat in
de zetel in de salon. De kleine Tom zat op zijn schoot. Hij had de jongen, die
die dag twee jaar werd, een zakmes gegeven. Topkwaliteit uit Zwitserland, dat
mes! Maar misschien moeten uw ouders het nog wat opzij leggen want het is zo
scherp dat ge er een konijn het vel mee kunt afstropen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten