Het leven van vogels zit vol raadselen. Hoe bestaat het dat kleine
zangvogeltjes zulke afstanden kunnen afleggen, dat roofvogels van grote hoogte
een muisje kunnen waarnemen en waarom staat een ooievaar op één poot? Honderd
van dergelijke vragen worden beantwoord in dit grappige en mooi uitgegeven
boekje van de vogelbescherming.
donderdag 29 mei 2014
woensdag 28 mei 2014
Armando – Gedichten 2009
Afgelopen zaterdag 24 mei was de 84-jarige Armando aanwezig
op het Arnhemse festival ‘De geest moet waaien’. Hij was enorm op dreef.
Interviewster Joyce Roodnat kreeg absoluut geen greep op hem.
Anjes Gesink - Vogels huilen niet
Afgelopen zaterdag was het open dag bij Vogelklas Karel
Schot. Naast het bekijken van zielige vogels die hier door tientallen
vrijwilligers worden verzorgd, kon je er ook boeken kopen. In ‘Vogels huilen
niet’ staan ruim 50 schitterende foto’s van vrijwilligster en fotografe Anjes
Gèsink.
maandag 26 mei 2014
Fleur van der Laan – Zeevrouw
Het derde en meest recente boek van Fleur van der Laan uit
2013 gaat net als haar twee eerdere boeken over het zeeleven van een vrouw
tussen de zeemannen. De titel ligt dan voor de hand.
zondag 25 mei 2014
Jeroen Brouwers – De schemerlamp van Helene Swarth
Jarenlang verdiepte Jeroen Brouwers zich in het leven en
werk van Hélène Swarth. Dit leidde in 1985 tot een biografie. Niet lang daarna
publiceerde Brouwers dit essay in boekvorm met de prachtige ondertitel ‘Hoe beroemd
zij was en in de schemer verdween.’
Andrzej Stasiuk – Onderweg naar Babadag
“Het is goed leven in onduidelijke landen, aangezien hun
grenzen meer ruimte in zich hebben dan de geografie aangeeft.” Stasiuk is een
bekende Poolse schrijver van verhalen, romans en journalistiek werk. Onderweg
naar Babadag is een reisboek naar deze onduidelijke landen ergens tussen Polen
en Turkije.
vrijdag 23 mei 2014
Jeroen Brouwers – Helene Swarth. Haar huwelijk met Frits Lapidoth 1894-1910
Naast het schrijven van prachtige romans bestudeert Jeroen Brouwers intensief
de Nederlandse letteren. Dit heeft in 1985 geleid tot deze biografie van een
van onze grootste dichteressen, Hélène Swarth.
woensdag 21 mei 2014
Willem Frederik Hermans – Cascaden en riolen
Tijdens Hermans’ leven zijn er talloze kleine boekjes van
hem uitgebracht. Ik verzamel deze
uitgaven. Cascaden en riolen is een Nieuwjaarscadeautje van De Bezige Bij uit
1986. De tekst is uit 1943.
dinsdag 20 mei 2014
Miek Zwamborn – Vallend hout
Twee mensen onderhouden een tuin, de naamloze verteller of
vertelster en Siep. Vallend hout wordt in de flaptekst een roman genoemd. Het
is evenzeer een tuinboek.
zondag 18 mei 2014
Sasha Grey – Het Juliette genootschap
Catherine is een filmstudente. Zij heeft een vriend Jack,
die haar te weinig aandacht schenkt. Catherine heeft een levendige seksuele fantasie,
waarmee ze niet bij Jack moet aankomen. Jack is vooral bezig met de campagne
van Bob, een politicus die het helemaal gaat maken.
zaterdag 17 mei 2014
Adriaan van Dis – Tikkop
Tikkop is een boek over de strijd tussen twee vrienden en de
wens ergens bij te horen. De ene man heet Donald. Hij woont in een Zuid-Afrikaans
dorpje aan zee. De ander, Mulder, komt hem na decennia opzoeken. Samen hebben
zij in de vorige eeuw gestreden tegen Apartheid. Zij waren net als de
groepering waartoe zij behoorden, vrij extreem: alles voor de goede zaak.
woensdag 14 mei 2014
Helene Swarth – De mooiste gedichten
De bibliotheek heeft meer werk van Hélène Swarth. Deze
bundel mooiste gedichten is uit 1989.Ondanks haar grote oeuvre staan er toch
een paar dezelfde gedichten in als in ‘Een mist van tranen.’ Bijna elk gedicht in
deze verzameling is het lezen waard.
In ‘Voor twee of drie’ beschrijft zij haar eigen toekomst:
door de meesten vergeten. Slechts twee of drie mensen zullen haar nog lezen. ’Ik
schenk de wereld wat ik dacht en schreef /Opdat als ik lang dood zal zijn en ’t
mos / Dekt op mijn graf mijn uitgewiste naam,’
Ik beperk mij verder tot het citeren van één melancholisch vers
van haar.
Avondrood
Een zachte galm van verre kloosterklokken
Vervult de lucht, die zilvren duiven klieven.
En klankloos dalen blanke bloesemvlokken
Op 't grasfluweel, vol sneeuw van madelieven.
En klankloos dalen blanke bloesemvlokken
Op 't grasfluweel, vol sneeuw van madelieven.
Het zuiderkooltje omvloeit zoo zoel mijn lokken,
Terwijl ik blader in mijne oude brieven,
Als wilde 't mij tot nieuw geluk verlokken.
Laat af, o lente! ik wil niet weder lieven.
De gouden zon zinkt in haar bed van rozen.
En alle boomen strekken, trillend-teeder,
Hun bloeiende armen uit naar 't hemeiblozen.
Hun bloeiende armen uit naar 't hemeiblozen.
Helene Swarth – Een mist van tranen
Hélène Swarth (1859-1941) is nu zo goed als vergeten. Dat was
anders aan het eind van de negentiende eeuw.
Vanaf haar eerste bundels werd Swarth geprezen door de
Tachtigers Willem Kloos, Lodewijk van Deyssel en Albert Verwey. Hélène Swarth was
in deze tijd de meest vooraanstaande dichteres van het Nederlandse taalgebied.
Zij was ondanks haar teruggetrokken leven alom geliefd. Swarth beleefde enkele
dramatische liefdes; echt gelukkig was zij niet vaak.
In de twintigste eeuw werd haar roem langzaam minder. Toen
zij op hoge leeftijd stierf was zij inmiddels totaal vergeten. Haar nagelaten
werk –een paar volledige bundels – werden niet eens meer uitgegeven.
De poëzie van Swarth is vrij traditioneel. “Door de
zuiverheid van uitdrukking wist zij een volmaakte eenheid van vorm en inhoud te
bereiken.“ Zij schreef liefdespoëzie. Veel van haar gedichten gaan over de
natuur en over de seizoenen. En zij schreef veel over het verlangen naar god. Daarnaast
lees je ook steeds de twijfel aan god in haar gedichten.
In deze verzamelbundel ‘Een mist van tranen’ uit 1973 zijn
gedichten opgenomen uit haar gehele oeuvre. Het zijn zelden vrolijke verzen. Hoewel
zij veel schrijft over de lente, en over vogels en bloemen eindigen veel
gedichten in mineur. ‘Bloemenlied’ begint met een zonnige ‘crocus’, de meidoorn
en ‘Vrede-valleien vol vogelvertier’. Het eindigt met treurrozen en ‘Suizeln en
dromen in tuinen van rouw’.
‘Zomerlied’ begint verstild met de regels: ‘Waar de landweg
splits in vieren / Bij de blauwe der rivieren.’ Je voelt al wel de dreiging en het
eindigt inderdaad met de dood: “Wil ik zeven wilde nachten / Op de bleke
veerman wachten, / Die mij roeien zal met zachte / Riemenslag naar Land van
Dood.”
Het gedicht ‘En die afgrond, zo donker daaronder’ heeft elke
tweede regel dit refrein van de titel. Tussendoor
gaat het om purperen wijn en stralende
bloeiende schijn, maar telkens duikt die afgrond weer op.
In “Een moeder’ bezingt zij de dood van een kind. Al vanaf
regel 1 is duidelijk dat haar zoon ten dode is opgeschreven. Een regel verder
spreekt zij van hem ‘Die, pijndoorfolterd, kreunend, de ogen sloot” ‘De dodewagen
‘ is ook mooi. Je hoeft niet te raden naar het onderwerp van dit gedicht.
Hélène Swarth schreef prachtige poëzie. Zij was niet bepaald
een lachebekje, maar mijn leuze van de citaten is misschien wat eenzijdig. Om
af te sluiten een volledige gedicht van de ten onrechte vergeten dichteres.
Het gele huis
Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,
In het lommer van groene linden,
Waar zongen belovend hun neurie-geruisch
De droomige zomerwinden.
Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis
En luistren naar 't suizlen der linden
En droomen van liefde in mijn zonnige kluis
En omhelzen wie trouw mij beminden.
Doch zoo ik nu belde aan het gele huis,
Wie zou ik er wedervinden?
- In een zwarte kluis zijn mijn lieven thuis
En geveld zijn de zingende linden.
dinsdag 13 mei 2014
Fleur van der Laan – Zwarte zee
Zwarte zee gaat door waar Fleur van der Laans eersteling Rus stopte. Roos is zeevrouw op een containerschip vol met Russen. Het schip wordt geleid door kapitein Lis. Meer indruk op Roos maakt de Rus Sergej. Natuurlijk wordt hij verliefd op haar en is ervan overtuigd dat zij zullen trouwen. Roos laat hem in deze prettige waan, maar weigert hem toe te laten in bed.
zondag 11 mei 2014
Emil Cioran – Bittere syllogismen
Tot vorige week kende ik de Roemeense filosoof Cioran nog niet.
In een boek van Andrzej Stasiuk wordt hij uitgebreid geciteerd. Dat maakte mij
nieuwsgierig, Cioran leefde van 1911 tot 1995. Hij werd geboren in Roemenië en woonde vanaf de jaren 30 in Frankrijk, waar hij tamelijk populair werd. Een bekend
boek heet in vertaling ‘Geboren zijn is ongemak.’ Geen vrolijke titel.
Fleur van der Laan – Rus
Gisteren maakte ik bij het literaire festival Woordnacht
kennis met schrijfster en zeevrouw Fleur van der Laan. De novelle Rus is haar
debuut uit 2005.
woensdag 7 mei 2014
Olaf Olafsson – De nacht in
Kristjan is butler bij de steenrijke krantenmagnaat Hearst,
bijgenaamd de Chief. Kristjan is een perfecte knecht en werkt al 20 jaar voor
zijn baas. Hij heeft een geheim, maar met de Chief praat hij nooit over zijn
verleden. Hij doet gewoon zijn werk.
vrijdag 2 mei 2014
Dave Eggers – De cirkel
De Cirkel is al maanden een hit. Het boek verkoopt flink en
de kritieken zijn goed. Ik kende Eggers van het prachtige boek ‘Wat is de Wat’.
De Cirkel is een ander soort boek, maar heeft de zelfde beklemmende sfeer.
Abonneren op:
Posts (Atom)