Toen ik zaterdag het boekje van Frans Vogel kocht bij
handelaar Snoek informeerde ik meteen naar de Bob den Uyl-stadswandeling.
Enkele weken terug was dit werkje niet leverbaar, terwijl het wel op internet
stond aangeprezen. Nu dan wel in de winkel. De 65 pagina’s las ik in een keer
uit. Ik denk niet dat er iemand is die serieus een literaire wandeling
doorloopt, ook deze niet, maar het is grappig om te lezen waar de schrijver
heeft gewoond, gewerkt, gezopen en gewandeld.
Bob den Uyl is vlak bij mijn huis in Bergpolder geboren.
Later kwam hij getrouwd en wel op de Botersloot terecht en schreef hier zijn
beste verhalenbundels. Helaas voert de wandeling niet langs de Blijdorpse
Paetsstraat waar hij de laatste jaren van zijn leven woonde. Te ver uit de
route. Het leukste aan dit soort boekjes zijn de nutteloze feiten en slappe
anekdotes. De Uyl speelde trompet, o.a. in zijn ‘The Gateway City Jazzband’.
Hij speelde eens samen met Pieter van Vollenhoven in ‘The Dixieland Society’.
Interessanter is dat hij korte tijd met jazzliefhebber Hotz optrok.
Op een schrijvers-boottocht naar Duitsland voer ook Mulisch
mee. Den Uyl had grote bewondering voor deze schrijver. Toen hij ergens in
Duitsland een restaurant betrad zat Mulisch daar aan tafel met andere intellectuelen.
Zij aten wat en Bob den Uyl at mee. Toen de rekening kwam stelde Mulisch voor
door zessen te delen. Den Uyl protesteerde omdat hij minder had gegeten.
Mulisch hakte de knoop door, dan delen we het door vijven. Iedereen vond dit
wat gênant, maar Den Uyl was blij als een kind omdat de grote Mulisch voor hem
had betaald. Vreemd, maar vreemder waren zijn straatangsten, liftangsten etc.
Ook voor de klas kwam Bob den Uyl niet tot zijn recht. Interviews en lezingen
waren niet aan hem besteed. In de kroeg of op de fiets voelde hij zich meer
thuis.
Boekentips van schrijvers die ik goed vind zijn altijd
welkom. Van Joseph Samuel had ik nooit gehoord. De aanrader van den Uyl ‘Call
it a day’ kun je alleen voor veel geld uit Amerika laten overkomen. Nederlandse
bibliotheken bezitten geen enkel exemplaar.
Tot slot kwam ik erachter dat er van Bob den Uyl meer
bibliofiele uitgaven bestaan dan ik wist. Mijn verzameling is nog lang niet
compleet. En een laatste weetje: de gemeenteraad vergaderde na het bombardement
in 1940 tijdelijk in de bibliotheek. Ik wist het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten